Een dag voor vertrek reizen we af naar het meest zuidwestelijke treinstation van Nederland: Vlissingen. Direct als we het station uitlopen staat de ferry naar de overkant al op ons te wachten. Zo makkelijk is het dus om bij het beginpunt van de route te komen!
Het is dan nog maar een klein stuk naar Cadzand-Bad – de luxueuze badplaats met wellness resorts en het sterrenrestaurant Pure C. Net buiten Cadzand vinden we camping Wachtsluis en het bijbehorende theehuis ‘t Juffertje, waarbij we onze tent opzetten. Vanaf daar wandelen we via het natuurgebied Het Zwin naar het strand. We hebben in het Kustroute-boekje gelezen dat op het strand regelmatig eeuwenoude haaientanden aanspoelen en die zouden geluk moeten brengen. Hoe goed we ook kijken en zoeken, we vinden er tot onze grote spijt geen één. Ons geluk vinden we als we in de avondzon genieten van een koud biertje en een pure P(izza).
We zijn klaar om de Nederlandse kust te verkennen! De zuidelijke kust van Zuid-Holland is ons welbekend, maar we hebben nog weinig idee van wat we van de rest kunnen verwachten. We zijn vooral erg benieuwd naar de noordelijke kust! Hoe dan ook zal er tijdens deze route weer veel van Nederland te ontdekken zijn, zeker omdat ons land anderhalf keer meer zee dan land heeft.
Cadzand-Bad – Renesse (88KM)
Vanochtend zijn we haast niet van de camping weg te slaan door de gezellige sfeer en de goede koffie die ze schenken in hun theehuis. Maar we gaan toch, want het is ideaal fietsweer vandaag. We zijn niet de enigen die daar zo over denken, heel (elektrisch) fietsend Nederland lijkt aan de kust van de nazomer te genieten. En terecht, want het is hier ongekend mooi.
We nemen de veerpont naar het zuidelijkste Zeeuwse eiland: Walcheren. We genieten van de historie van Vlissingen, zingen Bløf in Zoutelande, scoren Zeeuwse Babbelaars en fascineren ons opnieuw over het vernuft achter de deltawerken.
Op Schouwen-Duivenland verdwalen we even in het grootste bos van Zeeland, maar vinden de weg terug en komen uit bij Brood- en banketbakkerij Sonnemans in Burgh. Eindelijk een Zeeuwse bolus! Daarop kunnen we de laatste tien kilometers wel teren. In Renesse frissen we ons op bij strandhotel De Zeeuwse Kust en sluiten we de dag af met echte Zeeuwse mosselen.
Renesse – Oostvoorne (53KM)
De zon straalt en we kunnen niet wachten de Kustroute verder te fietsen. Maar eerst een uitgebreid ontbijt in het gezelschap van VVV Zeeland, gedeputeerde van de provincie Zeeland Dick van der Velde en wethouder Daniel Joppe. De chefkok van strandcafé Dok laat ons kennis maken met Zeeuwse streekproducten, zoals oesters en bolussen. Tijdens het ontbijt leren we dat Zeeland een vijfsterren fietsprovincie is, dat Zeeuwen minstens zo trots zijn op hun provincie als de Friesen op Friesland en dat Zeeland het land van overkanten is. Aan het einde van de ochtend gaan we goed gevuld weer op pad.
Helaas zeggen we de groenblauwe oase van Zeeland al gauw gedag, want via de Brouwersdam rijden we voor ons bekend gebied binnen: Zuid-Holland. We fietsen tussen de akkers en de zee naar de duinen van Goeree. Heuvel op en heuvel af bereiken we Stellendam, waar we een kleine detour maken naar het indrukwekkende vogelobservatorium Tij.
De Haringvlietdam brengt ons vervolgens op Voorne-Putten. Voordat we op onze eindbestemming van vandaag aankomen, genieten we van de prachtige Voornes duinen en de opdoemende industrie van de Rotterdamse haven. Het is hier mooi, zelfs met de rauwe Maasvlakte op de achtergrond.
Oostvoorne – Noordwijk (65KM)
De wekker gaat vroeg, want we hebben om 10 uur in Hoek van Holland afgesproken. Het is nog zo koud buiten, dat een dikke jas en handschoenen nodig zijn. We doorkruisen de Maasvlakte en stappen aan het einde van alle industrie op de veerpont naar Hoek van Holland.
Daar worden we opgewacht door het welkomstcomité van Hoek van Holland. Na enthousiasmerende woorden van Anne Konings, gedeputeerde van de provincie Zuid-Holland, en van Paulus Jansen, voorzitter van Fietsplatform, krijgen we van de dames van de Gemeente Rotterdam een t-shirt met het nieuwe Hoekse logo uitgereikt – een knalrood hoekig hart, want hart voor hun regio dat hebben ze hier zonder meer. Voordat we doorgaan in noordelijke richting, is het tijd voor een kop koffie en een stuk taart.
We worden uitgezwaaid als we onze weg vervolgen. Van Hoek van Holland naar Den Haag rijden we continu door de duinen en bijna altijd met uitzicht op zee. De zon schijnt fel en het voelt alsof het hartje zomer is. Langs Kijkduin rijden we Scheveningen in. Meeuwen krijsen luid en de drukte neemt toe. Vlak voor we naar de Scheveningse Pier rijden, stoppen we bij de visafslag: we kunnen hier natuurlijk niet zomaar aan de verse vis van Simonis voorbij gaan!
Dan fietsen we verder door de Zuid-Hollandse duinen, die toch écht weer anders zijn dan de Zeeuwse. We passeren de boulevards van Katwijk en Noordwijk en bewonderen onderweg de resten van de Atlantikwall – een 5000 kilometer lange verdedigingslinie van de Duitsers in WO2.
Net voorbij Noordwijk vinden we een prachtig natuurkampeerterrein om ons tentje op te zetten (en van een welverdiend biertje in de zon te genieten). Terwijl wij ons opfrissen, wordt ons halve avondmaal door een brutale ekster opgegeten – we zitten hier duidelijk middenin de natuur.
Noordwijk – Bergen (74KM)
De vogels wekken ons en als we uit de tent kruipen worden we verrast door een prachtige, langzaam optrekkende ochtendmist. Als we terug de route vervolgen zijn we niet de enigen: overal zien we herten lopen!
We staan aan de rand van de Amsterdamse Waterleidingduinen en bijna zonder dat we het merken gaan die over in de Kennemerduinen. Daar worden onze benen op de proef gesteld met wat steile klimmetjes. Tegelijkertijd kijken we onze ogen.
Voor we het weten zijn we al bij het Noordzeekanaal, waar de veerpont net aankomt. Van al die mooie natuur is hier niets meer te bekennen, maar gelukkig niet voor lang: aan de overkant belanden we al gauw in het Noordhollands Duinreservaat (vergeet niet online of bij één van de automaten een dagticket te kopen – jouw €1,80 wordt besteed aan het beheer en behoud van dit natuurgebied). Het is hier heerlijk rustig en met duinen van wel 30 meter hoog krijgen we het gevoel niet in Nederland te fietsen.
Afgewisseld door mooie, donkere en momenteel zelfs verkoelende bossen genieten we met volle teugen van de rust aan de kust. Voor we bij onze slaapplaats zijn hebben we nog de grootste lol met het beklimmen van alle hoge duinen.
‘s Avonds slapen we in het prachtige, duurzame hotel Blooming, dat precies aan de rand van de duinen gelegen is. Zachte bedden, een geweldige douche en onze fietsen veilig achter slot en grendel in de stalling.
Bergen – Den Oever (75KM)
De dag begint grijs en terwijl we ontbijten zien we dat het flink begint te regenen. We bereiden ons mentaal voor op een natte dag, maar zodra we op de fiets stappen breekt de zon door en de rest van de dag blijft ie schijnen. Beter. We trappen door de Schoorlse Duinen en stoppen om de 500 meter, want het is hier overal zo verschrikkelijk mooi.
Dit wonderschone gebied gaat naadloos over in het volgende: we fietsen door de relatief nieuwe Hondbossche Duinen. Na een watersnood volstond een dijk niet langer en is hier een duinlandschap aangelegd. We kijken links uit op de duinen en rechts op de polders.
Met de wind in de rug zijn we zo in Den Helder. Vanaf daar trekt de wind aan en niet in de goede richting. Met wisselend keiharde tegenwind en zijwind fietsen we, met strak om het stuur geklemde handen, naar de Wieringerdam. In de verte dreigen donkere wolken, maar de zon is sterker. Wieringen is een vergeten Waddeneiland, dat bij het vasteland werd getrokken met de bouw van de Afsluitdijk. We trakteren onszelf op een uitgebreide late lunch met vis. Den Oever is dan niet ver meer en daar strijken we neer voor vannacht.
Den Oever – Holwerd (68KM)
We zijn de zomer uitgereden en vandaag rijden we de herfst is. Het stormt en het is een stuk kouder – gelukkig schijnt de zon nog wel! De wind staat precies goed om over de Afsluitdijk te racen, maar jammer genoeg mogen we er nog niet overheen fietsen – de gratis fietsbus zet ons af in Friesland.
We hoeven nauwelijks te trappen om in Harlingen te komen, zo hard waait het. Onderweg kijken we uit over het wad en de vele wadvogels. Na Harlingen rijden we van de zee vandaan over het Friese platteland, afwisselend onderdijks en bovendijks. Vanaf die laatste met een wijds uitzicht op het grootste kweldergebied van Europa en in de verte de contouren van Terschelling en Ameland.
Het enige dat we hier aan de Friese kust missen zijn toch de duinen met al die heuvelige paden. Gelukkig zijn er andere manieren om wat hoogtemeters te maken: terp op, terp af. Met in Hegebeintum het hoogtepunt: een terp van bijna 9 meter – de hoogste van Europa. Bovenop staat een mooie, Romaanse kerk en in het gebouw staan vrijwilligers te trappelen om ons alles over deze plek te vertellen. Enthousiast en veel kennis rijker lopen we een half uur later weer naar buiten.
Net voor de buien vinden we onderdak bij de lieve mensen van de fietsvriendelijke camping Blijer Wadden. Met het oog op de slechte weersvoorspellingen hadden we gehoopt in één van hun pods terecht te kunnen, maar die blijken allemaal al geboekt te zijn. Gelukkig hebben ze de oude melkkamer van de grote schuur omgebouwd tot een mooie logeerkamer. Daar zoeken wij onze warmte en droogte op voor vanavond.
Holwerd – Molenrij (70KM)
Onder het genot van een strakblauwe lucht en tien graden Celsius zeggen we ‘t Melklokaeltsje van camping Blijer Wadden gedag en stappen op de fiets. We fietsen richting Holwerd, nemen even een kijkje op de steiger van de boot naar Ameland en rijden dan door de polders en schapenweiden verder. We moeten om de schapen en hun poep heen slingeren, maar het blijkt onontkomelijk dat onze fietsen én benen onder de schapenpoep komen te zitten (ook daarin verschilt de Friese kust met de Hollandse). Gelukkig mogen we zo nu en dan ook bovendijks of zelfs buitendijks fietsen, want de kleurrijke kwelders blijven toch prachtig om naar te kijken.
In Wierum vinden we niet alleen een mooie kerk maar ook een theehuisje in de achtertuin van een oude dame. Koffie met suikerbrood is onze afscheidsgroet aan deze mooie fietsprovincie. Na een bezoek aan de Thuisbakker en aan ‘t Fiskerhuske in het voormalige vissersdorp Moddergat gaan we op naar Groningen.
Met een stevige zuidenwind vanaf Lauwersoog is onze entree in Groningen vrij pittig. In een uitkijktoren komen we even op adem van de tegenwind en spotten meteen een groep Koningspaarden en oneindig veel verschillende vogels. We komen meer vogelspotters tegen dan vogels, want de zeearend huist momenteel in dit gebied. Ook komen we erachter dat het park Lauwersmeer een dark sky park is, een plek waar het nog echt donker is.
Het laatste stuk hebben we gelukkig weer de wind in de rug. We warmen op in de zon op de veranda van onze hut bij De Horizon Molenrij. De hutten zijn helemaal zelf vormgegeven, gebouwd en ingericht door de eigenaresses Jeannet en Anneke. Zolang het nog licht is genieten we van de eindeloos ver strekkende horizon, de ondergaande zon en ‘s nachts van de donkere lucht vol heldere sterren.
Molenrij – Bad Nieuweschans (90KM)
Als we wakker worden ontbijten we met uitzicht op de weilanden vol ochtenddauw. Het is betoverend en we willen De Horizon haast niet verlaten, zo fijn is het hier. Buiten is het vandaag windstil en zonnig. De spectaculair mooie luchten en de mist die nog op het land ligt geven deze ochtend een sprookjesachtig gevoel.
In de velden naast ons klinkt volop gekwetter en boven ons trekken ganzen in v-formatie naar warmere oorden (wij willen mee!!!). We rijden door Pieterburen en stoppen even bij de Petruskerk en zijn mooie herfsttuin. Dan doorkruisen we nog wat dorpjes waar gezellige rommelmarktjes worden gehouden en belanden dan in niemandsland – opeens snappen we de dubbelzinnigheid van de Groningse slogan ‘Er gaat niets boven Groningen’.
Over de dijk rijden we naar Delfzijl, uitkijkend over een spiegelgladde Eems. Na de industrie van dit oude stadje kan ons geluk nog steeds niet op want we blijven door mooie, kleurrijke en vogelrijke gebieden fietsen. We spotten zelfs nog zeehonden! Daarna is het gedaan met de biodiversiteit en kijken we eindeloos uit op akkers, dijken en schapen. Een lichte poldermoeheid besluipt ons, maar dan opeens is, na 610 kilometer, het laatste station van de Kustroute in zicht: Bad Nieuweschans!
Tot slot
De Nederlandse kust kent delen waar we ons in het buitenland wanen. Soms lijkt het of we ons op een Afrikaanse savanne bevinden of ergens aan een helderblauw meer in Zweden. De afwisseling is gigantisch, overrompelend in z’n schoonheid en iets dat we vaker willen zien.
Het contrast met de kust van Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Holland en die van Friesland en Groningen is waanzinnig. Aan de noordelijke kust is opeens geen duin meer te bekennen, tenzij je natuurlijk de tijd neemt om de eilanden te bezoeken (aanrader!). Daar tegenover staat dat er dus ook geen enkele toerist meer te bekennen is. Zo fietsen we van duinen naar polders en van drukte naar rust. De laatste driehonderd kilometer aan kust wordt gekenmerkt door kwelders, vogelrijke gebieden en kleine, kneuterige plaatsjes en dat alles is zonder meer de moeite waard.
De hele North Sea Cycle Route fietsen blijft op onze verlanglijst staan – de eerste zeshonderd kilometer kunnen we nu in ieder geval alvast in ons broekzak steken.
Wil je ook de Kustroute fietsen? Check LFKustroute.nl voor de tips, GPX-bestanden en meer verhalen.
Leuk om weer van jullie te lezen! Ik kijk uit naar het boek…
Hoi Hans! Leuk om weer van je te horen, bedankt dat je ons al die tijd zo trouw volgt. We houden je op de hoogte over ons boek! 🙂
Mooi artikel, deze route spreekt me erg aan. Met de trein naar het beginpunt vind ik een goed idee, maar hoe zijn jullie teruggekomen van het eindpunt?
Hi Nataschja,
Goede en terechte vraag – vanaf het eindpunt Bad-Nieuweschans hebben we ook de trein naar Groningen genomen en daar overgestapt op de trein naar Rotterdam. 🙂 Veel fietsplezier!
Klinkt goed, ik ga me eens flink verdiepen in de route. Voorpret is tenslotte ook al een deel van de vakantiepret. Bedankt voor het leuke verhaal! En de tips.
Mooi ver haal dames! Hebben jullie wel eens overwogen een rondje Nederland te doen waarvan de kustroute een onderdeel is? Zeker nu een aanrader!
En overnachten met “ Vrienden op de fiets”.
Overnachten voor 22,50 incl ontbijt pp.
Succes met jullie tochten!
Hoi Henk,
Jaaa dat hebben we zeker overwogen en ook The North Sea Cycle Route – waar de Kustroute ook onderdeel van is – willen we graag een keer fietsen!
Dank voor de tip 🙂
Wow super. Ik heb jullie boek hier in handen. Heel toevallig, uit de bieb. Dit jaar ging ik voor de eerste keer met de fiets en tent weg, samen met mijn 2 dochters ( 8 en 10). We deden de lf fietsroute in België en willen graag verder gaan waar we stopten, dat was cadzand. Bij ons zal die wel zeker dubbel zo lang duren, want de meisjes kunnen nog niet zo´n afstanden of we doen het in 2 vakanties. Jullie inspireerden me alvast. Dikke merci!
Groetjes
Inge
Hi Inge,
Wat geweldig om te lezen! En vooral ook heel leuk dat je dit met je dochters doet – we worden altijd blij van gezinnen op de fiets! We hopen dat jullie enorm gaan genieten van de Nederlandse kustlijn, die is echt prachtig! Soms wel heuvelachtig, maar des te leuker is het om even af te stappen en met je twee dochters in de duinen te spelen. Wij hopen binnenkort ook de Belgisch kustlijn te verkennen!
Lieve groet van ons!
Leuk ga jullie boek kopen zelf al rondje nl gedaan 1400 km van hoofddorp naar hoofddorp zit pieter / fietserspad in en kust route en naar satiago n
Met voor en tegenspoed in 3etappe’s
Veel fiets plezier
Leuk, John! Rondje Nederland willen wij ook nog steeds doen 🙂